Σημαντικοί μουσικοί που είναι εκτός Hall of Fame
Ένα αφιέρωμα στους σημαντικότερους μουσικούς που έχουν μείνει εκτός Hall of Fame.
Με την περίοδο για την τάξη του 21 του Hall of Fame να πλησιάζει, ας θυμηθούμε κάποιους πολύ σημαντικούς μουσικούς που έχουν μείνει εκτός Hall of Fame.
Mark Evans - AC/DC
Φανταστείτε να ήσασταν ο Mark Evans, ο άνθρωπος που έπαιζε μπάσο με τους AC / DC από το 1975 έως το 1977. Να προσφέρατε το ρυθμό για τα πάντα, από το «TNT» έως το «Dirty Deeds Done Dirt Cheap» και το «Let There Be Rock». Και τελικά, να μην είσασταν στην εισαγωγή του συγκροτήματος στο Hall of Fame το 2003. Πιθανότατα να νιώθετε σαν να βάζετε τους υπεύθυνους της εκδήλωσης σε κάτι που θα τους έκανε να φωνάζουν ακόμα πιο τρομακτικά από τον Bon Scott στο τέλος του “Dirty Deeds”.
Bruce Johnston - The Beach Boys
Ο Μπρους Τζόνστον άρχισε να αντικαθιστά το ντροπαλό Brian Wilson στις παραστάσεις των Beach Boys ήδη από το 1965. Τελικά έγινε μέλος της μπάντας. Είναι ακόμα Beach Boy μέχρι σήμερα. Οι Beach Boys κέρδισαν τη συμμετοχή τους στο Rock Hall το 1988. Ο Johnston όμως έμεινε εκτός Hall of Fame.
Ronnie James Dio - Black Sabbath
Σίγουρα, υπήρξαν τόσοι τραγουδιστές στους Black Sabbath όσο και ντράμερ στους Spinal Tap. Όταν όμως ο Ronnie James Dio πήρε τα ηνία το 1980, κανείς δεν είχε γεμίσει ποτέ τα παπούτσια του Ozzy Osbourne. Και κανείς άλλος δεν θα το έκανε ποτέ με τέτοιο στιλ. Ωστόσο, όταν το συγκρότημα πήρε το Rock Hall το 2006, όλα αφορούσαν τον Osbourne. Ο Dio έμεινε στις σκιές.
Gram Parsons, Clarence White - The Byrds
Χωρίς τον τραγουδιστή-τραγουδοποιό Gram Parsons και τον κιθαρίστα Clarence White, οι Byrds δεν θα μπορούσαν ποτέ να έχουν τέτοια επιτυχία. Ούτε να είχαν μετατοπιστεί τόσο πειστικά από folk-rock σε twangier τόνους, βάζοντας το country-rock στο χάρτη. Κατά κάποιο τρόπο, το γεγονός αυτό ξεχάστηκε βολικά όταν ήρθε η ώρα για την πτήση τωμ Byrds το 1991 στο Hall of Fame. Τότε ο Parsons και ο White ήταν νεκροί.
Don Airey, Steve Morse - Deep Purple
Υπήρξαν τόσα πολλά μέλη του Deep Purple που οκτώ προσκλήθηκαν στη διοργάνωση των hard-rock πρωτοπόρων του 2016. Όμως αυτά τα οκτώ δεν περιλαμβάνουν το τέρας της κιθάρας Steve Morse και τον πληκτρά Don Airey, τρέχοντα μέλη που έχουν μακρά ιστορία με το συγκρότημα.
Bob Welch - Fleetwood Mac
Ο τραγουδιστής και ο κιθαρίστας Bob Welch ήταν ο πρωταγωνιστής που κάλυψε το κενό μεταξύ της εποχής Peter Green στους Fleetwood Mac και της σειράς mega-platinum Lindsey Buckingham. Έγραψε και τραγούδησε μερικές σημαντικές μελωδίες στο συγκρότημα (συμπεριλαμβανομένης της σόλο επιτυχίας του 1977, “Sentimental Lady”) ). Δυστυχώς, ο Welch – που αυτοκτόνησε το 2012 – πήρε nada από το HoF, παρά το γεγονός ότι βοήθησε να κρατήσει τους Mac σε καλό δρόμο.
Anthony Phillips - Genesis
Flash νέα: Ο Steve Hackett δεν ήταν ο αρχικός κιθαρίστας των Genesis. Αντ ‘αυτού, το ιδρυτικό μέλος Anthony Phillips εμφανίστηκε τόσο στο 1969 «From Genesis to Revelation» όσο και στο «Trespass» της δεκαετίας του 1970.Ττο τελευταίο από τα οποία προϋποθέτει την τελική τους στροφή στο φολκ-επηρεασμένο prog. Ο Φίλιπς πήγε σε μια αξιόλογη σόλο καριέρα μετά. Όμως αλλά όταν το Rock Hall έπρεπε να καλέσει, το 2010, το όνομά του, δεν το έκανε ποτέ.
Signe Anderson - Jefferson Airplane
Η Signe Anderson κατέλαβε την πρώτη γραμμή των Airplane δίπλα στον Marty Balin στο πρώτο άλμπουμ της μπάντας, προτού έρθει ο Grace Slick. Ο Balin κυριάρχησε στο δίσκο, αλλά οι γλυκοί, λαϊκοί ήχοι της Άντερσον δεν μπορούν να μειωθούν. Την ώρα του HoF το 1996, όμως, η Άντερσον φάνηκε να ξεχαστεί εντελώς υπέρ του διαδόχου που βοήθησε να οδηγήσει το συγκρότημα στη φήμη.
Bruce Kulick, Vinnie Vincent, and Eric Carr - Kiss
Υπήρξε αρκετή διαμάχη σχετικά με την πρόσκληση των Kiss να γράψουν ένα βιβλίο. Αλλά οποιοσδήποτε μπορεί να απορρίψει αυτό που οι κιθαρίστες Bruce Kulick και Vinnie Vincent και ντράμερ Eric Carr έφεραν στο τραπέζι όταν γέμισαν τις θέσεις των Ace Frehley και Peter Criss, ζει σε μια εναλλακτική πραγματικότητα.
John Rutsey - Rush
Ο άμοιρος John Rutsey (ο οποίος πέθανε το 2008) φαίνεται να προορίζεται να μπει στην ιστορία της ροκ ως Pete Best of Rush. Ήταν ο ντράμερ στο ντεμπούτο άλμπουμ της μπάντας. Βοήθησε να ξεκινήσει την καριέρα μια από τις πιο αγαπημένες μπάντες του ροκ. Που είναι όμως η αγάπη για αυτό που έκανε ο Rutsey; Δεν ήταν πουθενά το 2013 όταν ο Hall τον άφησε μετά τον θάνατό του.
Doug Yule - The Velvet Underground
Ο Doug Yule δεν συνέχισε να γίνεται ένας φημισμένος σόλο καλλιτέχνης όπως ο προκάτοχός του στο Velvet Underground, ο John Cale. Το μπάσο, τα πλήκτρα, η κιθάρα και τα φωνητικά του στο «The Velvet Underground» και το «Loaded» ήταν εξίσου σημαντικά για τους Velvets » ως οτιδήποτε δημιούργησε ο Cale. Παρ ‘όλα αυτά, η εισαγωγή του συγκροτήματος το 1996 περιείχε μόνο μια μικρή αναγνώριση των συνεισφορών του Yule.
Kenney Jones - The Who
Το καταλαβαίνουμε: Δεν είναι ο Keith Moon. Ποιος είναι? Αλλά ο άντρας που είχε χτυπήσει στο παρελθόν τα δέρματα για τα Small Faces and Faces (για τα οποία, για να είμαστε δίκαιοι, εισήχθη το 2012) έδωσε τη δυνατότητα στους Who να συνεχίσουν για δύο ακόμη άλμπουμ μετά το θάνατο του Moon. Αυτό δεν μετράει για κάτι; Προφανώς όχι.
