κιθαριστικά The Beatles Fuzzy Hound

5 κιθαριστικά κομμάτια από τους ‘The Bealtes’

Τα κιθαριστικά κομμάτια που ξεχωρίσαμε από τους The Beatles.

Παρόλο που οι The Beatles διαλύθηκαν πριν από 50 χρόνια, η επιρροή τους στη δημοφιλή μουσική παραμένει ισχυρή όσο ποτέ. Έχοντας την πολυτέλεια τριών πολύ διαφορετικών κιθαριστών με πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις παιξίματος και στυλ γραφής, είναι αδύνατο να διαλέξετε πέντε μόνο κιθαριστικά τραγούδια. Ενώ ξεχωρίζουμε συνήθως καλλιτέχνες όπως ο Elvis Presley ή ο Jimi Hendrix, υπάρχουν πολλά κρυμμένα κιθαριστικά διαμάντια και στους Beatles. Κομμάτια που αγνοούν οι κιθαρίστες που δεν ειναι γνώστες του συγκροτήματος. Ας δούμε μερικά από αυτά.

Από πολλές απόψεις, ο Paul McCartney ήταν ο πιο ολοκληρωμένος μουσικός του γκρουπ, και ίσως ακόμη και ο καλύτερος κιθαρίστας του. Ήταν αυτός που επινόησε πολλά από τα riff και έπαιξε ακόμη και μερικά από τα πιο αξιομνημόνευτα σόλο. Κομμάτια όπως στο Taxman (Revolver), το Ticket To Ride και το εξαιρετικό riff από την Epiphone Casino στο Paperback Writer.

Ο Τζορτζ Χάρισον ήταν ο πιο στοχαστικός παίκτης της μπάντας, αλλά όταν έφτανε η στιγμή, μπορούσε πραγματικά να παίξει. Ρίξτε μια ματιά στο ακουστικό παίξιμό του στο Here Comes The Sun και φυσικά το θρυλικό σόλο στο Something from Abbey Road. Σε αυτό αναφέρονται παίκτες όπως ο Joe Satriani.

 

Παράλληλα με τις εκπληκτικές του ικανότητες να γράφει τραγούδια, ο ρόλος του John Lennon στο συγκρότημα ήταν επίσημα αυτός του «rhythm guitarist». Αλλά ο Τζον βγήκε μπροστά σε πολλά από τα μεγαλύτερα κομμάτια της μπάντας, όπως το Get Back. Ωστόσο, πιστεύαμε ότι θα κοιτάζαμε βαθύτερα το ρεπερτόριό τους για να ανακαλύψουμε πέντε κομμάτια που μπορεί να μην είστε τόσο εξοικειωμένοι. Σε καθένα κομμάτι είναι αξιοσημείωτη η συμβολή των John, Paul ή George. Πολλά διαθέτουν πάνω από έναν Beatle που παίζει κιθάρα στο προσκήνιο.

1. All My Loving (With The Beatles, 1963)

Αυτό το τραγούδι δεν ήταν ποτέ single στο Ηνωμένο Βασίλειο ή τις ΗΠΑ. Σίγουρα όμως βοήθησε το LP With The Beatles να κατακτήσει κορυφαία charts σε όλο τον κόσμο. Τα φωνητικά και μπάσο του Paul, επιτρέπουν στο τραγούδι να χτυπάει σε ένα τέμπο.

 

Αλλά ρίξτε μια ματιά στην υπέροχη κιθάρα του Lennon: οι αδυσώπητες τριπλέτες  που παίζει στη short-scale Rickenbacker 325 του, είναι ο ισχυρός οδηγός του τραγουδιού. Η γνώση του και η χρήση διαφορετικών αντιστροφών χορδών σήμαινε ότι έμεινε σε μια περιοχή του λαιμού, αντί να ανησυχεί γιαν το αριστερό χέρι πηδώντας πάνω και κάτω.

 

Ήταν σαφώς ευχαριστημένος με τη δουλειά του, καθώς αργότερα το περιέγραψε ως «ένα υπέροχο κομμάτι κιθάρας». Ο Χάρισον δεν ξεπεράστηκε. Το συνοπτικό σόλο του εμπνευσμένο από το Νάσβιλ προσφέρει το τέλειο περιτύλιγμα για το εξωτερικό του τραγούδι.

 

Μετά από μια απλοποιημένη εξέλιξη που γράφτηκε ειδικά για το σόλο, ο George χρησιμοποίησε ένα μείγμα από μονές νότες και διπλές στάσεις. Έτσι, δημιουργεί ένα σύντομο αλλά παραπλανητικά έξυπνο και εξαιρετικά αξέχαστο διάλειμμα.

2. And Your Bird Can Sing (Revolver and Yesterday And Today, 1966)

Ένα άλλο τραγούδι με βάση το capo, το And Your Bird Can Sing είναι γραμμένο σε E. Ωστόσο, οι κιθάρες ρυθμού, που έπαιξε ο Lennon, χρησιμοποιούν ξανά ένα ακόρντο σχήματος «D» στο fret 2. Είναι ενδιαφέρον γιατί ο John παίζει πινελιές, ένα strum ανά beat, σε κάθε ακόρντο. Ωστόσο, είναι οι κορυφαίες κιθάρες που το ξεχωρίζουν, καθώς το And Your Bird … ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια ποπ ή ροκ που είχε κιθάρες αρμονίας. Το ορχηστρικό Nivram του 1961 των Shadows , είναι ένα από τα λίγα που προηγούνται.

Ο Harison και ο McCartney επινόησαν τα μέρη μαζί και τα έπαιξαν στις αντίστοιχες κιθάρες Epiphone Casino με ισχυρούς pickups P-90. Αν και αργότερα ο Lennon χλευάζει το τραγούδι ως puerile, αποτελεί ένα έξυπνο και περίπλοκο κομμάτι κιθάρας.

Ο George και ο Paul εναρμονίζουν υπέροχα τη major κλίμακα Ε, κυρίως σε 3rds, κατά την εισαγωγή του τραγουδιού.  Επίσης, επαναλαμβάνουν μια εκτεταμένη έκδοση του ίδιου μέρους στη μέση και στο τέλος.

Ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια ποπ ή ροκ που είχε κιθάρες αρμονίας

Στη μέση οι κιθάρες παίζουν με arpeggios τα ίδια ακόρντα. Ο κιθαρίστας των Eagles Joe Walsh ήταν πεπεισμένος ότι ο Harrison είχε παίξει το ίδιο πράγμα, σε ένα πέρασμα. Ο Joe πέρασε ώρες μαθαίνοντας να το παίζει με αυτόν τον τρόπο και μόνο αργότερα, όταν άρχισε να συνεργάζεται με τον ντράμερ των Beatles, Ringo Starr, ανακάλυψε την αλήθεια. Το κομμάτι κιθαριστικά είναι ιδιοφυές.

3. Happiness Is A Warm Gun (The Beatles, 1968)

Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι ο Lennon έμαθε fingerpicking από έναν σκωτσέζικο λαϊκό τραγουδιστή και τραγουδοποιό τον Donovan. Αυτό συνέβη κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του συγκροτήματος το 1968 στο Rishikesh στην Ινδία, όπου ασκούσαν υπερβατικό διαλογισμό με τον Maharishi Mahesh Yogi. Ο Lennon πήρε την τεχνική αμέσως και θα τη χρησιμοποιούσε σε πολλά κομμάτια στην αυτή-τιτλη κυκλοφορία του γνωστού White Album.

 

Σε αυτά περιλαμβάνονται και το κομμάτι Hapiness Is A Warm Gun. Χωρίστε το σε τέσσερις ξεχωριστές ενότητες. Ξεκινήστε με τον ονειρικό πρώτο στίχο που μετακινείται από Bb minor 7 και Bb minor 6, σε F minor / add9 και F minor. Ο Τζον χρησιμοποίησε την προσέγγιση των δακτύλων του Ντόνοβαν, αλλά στην ηλεκτρική κιθάρα, με ελάχιστο fuzz tone. Αυτό μεταμορφώνεται σε ένα bluesy μέρος όπου το κλειδί αλλάζει σε Bb7. Ο Τζωρτζ, ο οποίος είχε βοηθήσει τον Τζον με τις δύσκολες time signature του τραγουδιού, αλλάζει αυτό το τμήμα με ένα από τα πιο ιδιαίτερα σόλο.

Παίζεται στις χαμηλές χορδές και περιέχει bends και βαρύ vibrato. Ακούγεται παράξενα και μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν οι κιθάρες είχαν κουρδιστεί ένα ημιτόνιο κάτω. Μετά από ένα riffy κομμάτι “rock n ‘roll”, η μελωδία μεταφέρεται στο τελικό ρεφρέν “Happiness is a warm gun”, με ίσως τα καλύτερα φωνητικά του Lennon και εξαιρετικές αρμονίες και από τους τρεις. Ο Paul λέγεται ότι είπε ότι είναι το καλύτερο πράγμα που είχε ακούσει ποτέ. Κιθαριστικά είναι τόσο παράξενο, όσο και υπέροχο. Γενικά, θεωρήθηκε από το συγκρότημα ως το υδατογράφημα του White Album.

4. The End (Medley, Abbey Road, 1969)

Ενώ το δραματικό σόλο τριών κιθαριστών κατά τη διάρκεια του κλιματικού φινάλε στο Abbey Road χαρακτηρίζει το δίσκο, το πολύ πιο λεπτό και εξαιρετικά όμορφο σόλο κιθάρας στο ίδιο το τραγούδι The End, είναι ένα μίνι έργο τέχνης του Harrison.

 

Ενώ ο παραγωγός Τζορτζ Μάρτιν έριξε μια ορχήστρα 30 κομματιών σε αυτό το κομμάτι που διήρκεσε περίπου μισό λεπτό περίπου, και ο ΜακΚάρτνεϊ έπαιξε πιάνο και τραγούδησε τον αθάνατο δίστιλο, «And in the end the love you take, is equal to the love you make », ο George επινόησε ένα όμορφο σόλο. Mε καθαρά, μίνι sweeps και έντονα bends. Οι νότες του ακολουθούν τέλεια την ακολουθία ακόρντων του Paul, για να προσφέρουν ένα πιο λεπτά και εκλεπτυσμένα φινάλε στο τελευταίο κομμάτι που ηχογράφησε ποτέ με τους τέσσερεις Beatles. Κιθαριστικά, χαρακτηρίζεται ως μια τέλεια κατακλείδα σε ένα υπέροχο άλμπουμ.

5. Don't Let Me Down (Let It Be sessions, 1969)

Κλείνουμε τη λίστα με ένα αρκετά αρμονικό και ιδιαίτερο κομμάτι. Γράφτηκε από τον John ως έκφραση της αγάπης του για τον Yoko Ono. Το τραγούδι είναι εγκάρδιο και παθιασμένο. 

 

Σε αυτό, ο Lennon με τον McCartney (κυριώς) ερμηνεύουν τα φωνητικά. Ο δεύτερος είναι στο μπάσο, ενώ ο Lennon και 0 Harison στις κιθάρες. Ακούγωντάς το, νιώθεις τα πολλά επίπεδα των κιθαριστικών μερών. Η μελωδία μπλέκεται με το ρυθμό με έναν τρόπο που θυμίζει το Hendrix style. Είναι ένα fun-to-play κομμάτι με πολλές ιδιαιτερότητες για αν εξερευνήσετε και να ανακαλύψετε.

Για περισσότερες πληροφορίες για τους Beatles, μπορείτε να δείτε την επίσημη σελίδα τους.